Γεννημένοι το ’60

Μας είπαν γενιά του ιδιωτικού οράματος. Γεννημένοι το ’60, στο γύρισμα μιας εποχής –ροκ, χίππιδες, σεξουαλική απελευθέρωση, Μάης του ’68– μάθαμε να είμαστε προσαρμοστικοί, ευέλικτοι και χωρίς ανόητους φανατισμούς. Δεν υπάρχουν, φίλοι μου στεγανά, ούτε τόσο πια άκαμπτα σύνορα για να ξεχωρίζουν απόλυτα ανθρώπους και έθνη. Η γη μας –το πλανητικό χωριό της μετανεωτερικότητας– σηκώνει τη σάρα τη μάρα και το κακό συναπάντημα. Ταυτοχρόνως αγκαλιάζει ή λιθοβολεί – αναλόγως με την περίσταση – άγιους και προφήτες.

Και ο θεός πώς να κρυφτεί πίσω από τον Ουρανό; Πώς να κουνήσει τα νέφη αθέατος από μηχανήματα και δορυφόρους;

Γεννημένοι το ’60, γίναμε εξπέρ στην ποικιλία των αναγνώσεων. Ερμηνείες καινούριες και παλαιότερες σενιαρισμένες, τακτοποιημένες στα ράφια και στις έδρες. Ψυχαναλυτική, φεμινιστική, μαρξιστική, αναγνωστικής ανταπόκρισης, κριτική, φορμαλιστική, σημειωτική, δομισμός…πολιτισμική… και πάει λέγοντας. Μάθαμε να διαβάζουμε έτσι κι αλλιώς και ξανά από την αρχή. Να τονίζουμε πρώτα το ένα, μετά το άλλο και πάλι το ίδιο μέσα στον απέραντο ωκεανό, τον ασύλληπτο της ανθρώπινης άγνοιας.

Όταν γεννήθηκε το καινούριο –άλλοι νεώτεροι, φρέσκοι χωρίς προηγούμενες συνάψεις ρουφάνε άτσαλα τους ψηφιακούς κώδικες– εμείς ρετάλια του παλιού, ευέλικτοι χαμαιλέοντες της προσαρμογής, χυθήκαμε στα γρανάζια να τα λαδώσουμε, να τα γυρίσουμε, να τα κολακέψουμε κάποτε σιωπηλά και άλλοτε κραυγαλέα και σιχαμερά. Ξέρουμε τις λέξεις του παλιού, αποστηθίζουμε και τις καινούριες με ευσυνειδησία μαθητή και σχολαστικότητα εργατικού σπουδαστή. Δεν πήραμε προσωπικά τις ήττες μας και δεν κάτσαμε πάνω από το χυμένο γάλα να κλαίμε σπαραξικάρδια.

Βλέπουμε ότι ο τροχός κυλάει και χωρίς εμάς. Δεν γαντζωνόμαστε σε κανένα γρανάζι γερά. Έτσι και αλλιώς όλα αλλάζουν στη ζωή. Ο κόσμος προχωράει στο δρόμο που υπάρχει ή που χαράζεται από τους πολλούς ή και από μονάδες ξεχωριστές και τυχαίες συγκυρίες. Εμείς περαστικοί. Μια ανάσα μια πνοή. Κάποιο χέρι θα μας κόψει ένα πρωί.

Υ.Γ.
Αφιερώνεται στον Ευκλείδη Τσακαλώτο, που όπως εγώ, γεννήθηκε το 1960.

Δημοσιευμένο στο ηλεκτρονικό Φρέαρ