Εικόνες - Λογοτεχνικό ιστολόγιο

  ΚΑΛΑΜΑΤΑ 13-5-22 Εκμεταλλεύομαι την ευκαιρία να πω κάτι για τα βιβλία, που γράφουμε.   Όπως μαθαίνουμε από ιστορικές πηγές, πολύ νωρίς στην κοινωνική τους συμβίωση, οι πρόγονοί μας, αφηγούνταν ιστορίες και μάλιστα με στίχους. Αυτό, η έμμετρη δηλαδή αφήγηση, γινόταν για πρακτικούς λόγους, όπως καταλαβαίνουμε σήμερα. Επειδή δεν είχαν ακόμη ανακαλύψει την γραφή και όλα έπρεπε να τα συγκρατούνε στη μνήμη τους, φτιάχνανε στίχους που τους θυμόντουσαν καλύτερα. Το ξέρουμε αυτό από τον Όμηρο, τον πρώτο στη γλώσσα μας που αφηγήθηκε υπέροχες ιστορίες και ζωγράφισε μια εποχή με λέξεις. Από το γυμνάσιο κιόλας τα παιδιά μαθαίνουν να εντοπίζουν τα μνημονικά τεχνάσματα του ποιητή. Τυφλοί ή όχι, ένας ή πολλοί οι ραψωδοί παρηγορούσαν τους ανθρώπους τραγουδώντας ιστορίες για σπουδαία κατορθώματα ανθρώπων και θεών. Είναι ανάγκη των ανθρώπων να λέμε και να ακούμε ιστορίες. Ίσως επειδή θέλουμε να βάζουμε τα πράγματα σε σειρά. Να τους δίνουμε αιτίες και να τα σχετίζουμε με αποτελέσματα. Να δοξάζ