Εικόνες - Λογοτεχνικό ιστολόγιο

     Πενήντα ευρώ μεροκάματο. Τόσα γυρεύανε οι εργάτες γης όταν αρρώστησε ο πατέρας. Για να κάνουμε τη δουλειά μας έπρεπε να πληρώσουμε. Πρώτη φορά στον ρόλο αυτό, κανόνισα να μισθώσουμε τρεις άντρες. Τους δυο τους ήξερα. Τον τρίτο, πρώτη φορά τον έβλεπα. Ντυμένος με ολόσωμη φόρμα, ξανθός. Ωραίος άντρας. Αυτός ζήτησε και πήρε να δουλεύει τη μηχανή. Την έβαζε μπροστά, της έριχνε βενζίνη, την καθάριζε από τα φύλλα και την μετακινούσε μόνος του, όπου τη χρειαζόμαστε. Στην ανηφόρα, στην κατηφόρα, στο ίσιωμα. Αμίλητος. Έτσι κι αλλιώς ό,τι και αν προσπαθούσε να πει θα το σκέπαζε ο μηχανικός θόρυβος. Όμως ήταν αργός. Πιο αργός από ό,τι περίμενα με την αμοιβή που μου είχε ζητήσει. Φούσκωνε τα χείλη του, άναβε που και που τσιγάρο, (συνήθως πριν μετακινήσει τη μηχανή σε άλλο σημείο), και συγκεντρωνότανε στη δουλειά του. Με ενοχλούσε ο ρυθμός του. Τα χέρια του δεν κινούνταν γρήγορα, κι ας είχαν μια σταθερή ταχύτητα, που δημιουργούσε κάτι σαν αρμονία. Όμως εμείς εδώ πληρώναμε λεφτά γι