Κριτικές - Παρουσιάσεις

Λίλια ΤσούβαΜνήμη και βιωματικότητα στην πεζογραφία της Ελένης Γούλαhttp://www.periou.gr29/7/2023
Κατερίνα ΠαναγιωτοπούλουΚαθώς η ζωή κυλάει και χύνεταιΠεριοδικό "Μανδραγόρας"68Μάιος 2023
Ελένη ΚοφτερούΘειάφι και άλλα δαιμόνιαfrear.gr9/6/2022
Βασίλης ΓούλαςΌταν η «μαγιά» γίνεται «θειάφι»Περιοδικό "Μανδραγόρας"18/5/2022
Γιούλη ΧρονοπούλουΠροζύμι από τις μνήμες, μαγιά από την καθημερινότητα

 Γιούλη Χρονοπούλου, Νήματα ζωής, "Fractal", Αύγουστος 2018

Κυριακή Αδαλόγλου, Ο καιρός των δέντρων, κι ένα μαλάκωμα της ψυχής, "Fractal", Απρίλιος 2017

 Ευάγγελος Τζάνος, Όταν περάσει η εποχή των ταξιδιών... και έρθει ο καιρός των δέντρων, Περιοδικό "Μανδραγόρας", τχ. 54, Άνοιξη-Καλοκαίρι 2016


Αλέξανδρος Στεργιόπουλος, "Βιβλία με έρωτες, φιλίες, επιγραφές, ιδέες στα χρώματα του χειμώνα", Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία 17-12-2011

Κατερίνα Θεοδωράτου, Σοκολάτα και άλλες αμαρτίες, Περιοδικό "Μανδραγόρας", τχ. 45, Φθινόπωρο-Χειμώνας 2011

Ξενοφών Μπρουντζάκης, Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική, "Το Ποντίκι"/ "Βιβλιοπόντικας", τχ. 215, Καλοκαίρι 2011

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

τουβαλίθι vs τάπερ

Εικόνα
  για τη Βαλάντη που πρότεινε Το βασικότερο, να έχει απάγκιο   κει που θα κάτσουμε να προσμπουκίσουμε . Κι   ύστερα... Ν α γράψω. Για να σωθεί το τουβαλίθι, το ψωμί με την ελιά – νηστεία γαρ Νοέμβρη , Δεκέμβρη– και τα μαυρισμένα νύχια, τα λερωμένα δάχτυλα (κάθε φορά έβγαζα άφθες στο στόμα, άμαθη όπως ήμουν, έπιανα το ψωμί χωρίς να πλύνω τα κουρασμένα χέρια μου, πώς να πλύνεις τα χέρια στο χωράφι), και το τραγούδι του πατέρα και οι ψαλμοί που δεν έλεγαν να σταματήσουν. Ο ήχος από το πριόνι χειρός του ιδιοκτήτη – κάθε ελιά στο χώμα , το δικό του δέρμα γρατσουνούσε   – απαλός όπως κι όλοι οι ήχοι από τα κοντοράβδια που βαρούσανε με δύναμη το λιόφτο. Όλοι οι ήχοι σε χαμηλότερο τόνο από την ανθρώπινη φωνή και το λάλημα των πουλιών. Ντουπ ντουπ, σώσον κύριε τον λαό σου! Φέρε το σακί! Πρόσεχε την κλάρα! Τις έχυσες τις ελιές Ελένη! Ντουπ -ντουπ! Πιάσε   το πανί. Στρώστο, να κουρβουλιάσει. Κοίτα να καβαλήκει καλά! Ονόματα οι άνθρωποι, τα δέντρα, τα πουλιά. Τώρα όλοι φοράμε γάντια, κανείς χωρίς
Διαβάστε περισσότερα

αποβροχάρης

Εικόνα
Δεν έβγαλα φωτογραφίες γιατί βιαζόμουν. Τα είδα τα δεντράκια όμως. Στρογγυλά, χαμηλά, χωρίς στερφάδια, στο καθαρό χωράφι. Πριν δυο χρόνια είχαν καεί στη μεγάλη φωτιά, που την κοιτάζαμε να καταπίνει τους κόπους μας. Όμως τα κλαδέψαμε έτσι όπως μας είπε η μάνα και φέτος, έχουν ελιές.   Να τραβάς, να ξύνεις, να σκάβεις. Να κρατάς τον τόπο σε ετοιμότητα. Όταν πλακώσει το νερό δεν καρτεριέται. Ορμάει και όποιον πάρει ο χάρος. Τότε καταλαβαίνεις πόσο ανόητος είναι ο άνθρωπος. Μικρός και ανόητος.  Περπατάω στο χωράφι βιαστικά. Να κόψω τα στερφάδια και να καθαρίσω ένα γύρω τα δέντρα, να μπορούμε να στρώσουμε τον Νοέμβρη, όταν έρθουμε για τις ελιές. Τα χειρότερα είναι οι μικρές αγκορτσιές που όλο φυτρώνουν και απλώνονται. Έχουν κάτι αγκάθια σκληρά, φαρμακερά. Μη σε τρουπήσει αγκορτσιά πρόσεχε, μας έλεγαν από μικρά και η γιαγιά με φώναζε να της βγάζω τα αγκάθια που μπαίνανε στα δαχτυλά της. Τώρα οι αγρότες φορούν γάντια χοντρά όταν πάνε να κόψουν αγκορτιές, βάτα, σφάλαχτρα... Μερικοί αλείφουν τ
Διαβάστε περισσότερα

από τον πάγκο

Εικόνα
  Μιλάει γρήγορα. Ασθματικά. 30+. «Αν έβρισκα μία σαν τη μάνα μου», λέει. «Σιδερώνει, πλένει, μαγειρεύει, φροντίζει και δε μιλάει πολύ. Από όσο θυμάμαι, το σπίτι μας αστράφτει. Η αυλή, ο δρόμος, μέσα τα δωμάτια, η κουζίνα της, όλα. Αν είναι μια κοπέλα σαν τη μάνα μου… αν έβρισκα μια τέτοια κοπέλα, θα την πίστευα, θα την παντρευόμουν, θα ένιωθα μια κάποια ασφάλεια, ρε φίλε. Να με ξελασπώνει, να με ξεκουράζει, να με στηρίζει και όχι όλο να απαιτεί, να θέλει και τούτο και κείνο και γω να είμαι πάντα εκεί, ο τέλειος, ο δυνατός αλλά να μη της φέρνω και αντιρρήσεις, να την σέβομαι, να της αφήνω ελευθερίες…». Απέναντί του δυο γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, κουνάν το κεφάλι και κοιτάζονται μεταξύ τους. «Α τόσο μαλάκας έχει γίνει λοιπόν, ο παλιός συμμαθητής μου», σχολιάζει αργότερα μια συνομήλική του που μαθαίνει το αντρικό παραλήρημα. «Μαλάκας;» «Και φασίστας μάλλον. Μαλάκας και φασίστας», ξεσπάει η νέα γυναίκα. «Άκου μια σαν τη μάνα του! Μήπως να τη δέρνει κιόλας! Άντε μετά να
Διαβάστε περισσότερα