Εικόνες - Λογοτεχνικό ιστολόγιο

Πήγαμε στον Πόρο. Πέρασμα θα πει. Ένα στενό πέρασμα και βρίσκεσαι στην απέναντι ακτή. Κατοικήθηκε από την ύστερη εποχή του Χαλκού - δηλαδή 1000-2000 χρόνια π.Χ. Μαρτυρίες από τότε είδαμε στον αρχαιολογικό χώρο της Καλαυρείας (καλή αύρα = καλός αέρας δηλαδή) όπου βρισκόταν ο ναός του Ποσειδώνα. Από κάτω αγναντεύαμε τη θάλασσα της Βαγιωνιάς- εκεί λένε ήταν το αρχαίο λιμάνι - και απέναντι τα νησιά Αίγινα και Αγκίστρι, τα Μέθανα με την Καημένη και πιο πέρα στο βάθος το Σούνιο με τον άλλο ναό - μεγαλόπρεπο αυτόν - ναό του Ποσειδώνα. Εκεί στον αρχαιολογικό χώρο δεν υπήρχε φύλακας, δεν πληρώσαμε εισιτήριο. Διαβάσαμε στις πινακίδες ότι ανασκαφές κάνει το Σουηδικό Ινστιτούτο και πήραμε πληροφορίες για τα κτίρια που υπήρχαν. Μόνο λίγες πέτρες σώζονται και κάτι βάσεις από κολόνες. Ένα χάλκινο αγαλματάκι του Ηρακλή - το σπουδαιότερο εύρημα - δεν ανέφερε η πινακίδα σε ποιο μουσείο βρίσκεται. Κάτω από τον ήλιο με τα καπέλα μας ευτυχώς, χωρίς αέρα και τα πουλιά στα ψηλά δέντρα - κοτσύφια νομίζω - για...

  Έλενα Ακανθιάς, Σίεζ σιεζίμον ; , ΑΩ εκδόσεις, 2024   “Εκατοντάδες ανθρώπινα σώματα, μικρότερα από ένα εκατοστό το καθένα, μπλεγμένα μεταξύ τους σε διάφορους σχηματισμούς και διακλαδώσεις που δεν μπορούσες να διακρίνεις την αρχή και το τέλος τους. Σαν να είχαν ενωθεί πολλές κορδέλες του Möbius, δίνοντας μια πολύπλοκη δομή με πολλαπλούς περίγυρους και πλευρικές επιφάνειες. Οι μινιόν ανθρώπινες φιγούρες ήταν σε συνεχή κίνηση, λες και καταδίωκαν κάτι ή κάποιον, που όμως τους διέφευγε συνεχώς, η μία πίσω, δίπλα, μπροστά, πάνω απ’ την άλλη, μέχρι το κέντρο του γλυπτού, όπου φαινόταν να αιωρείται μία λιλιπούτεια καμπάνα ” (σελ. 20) Οι μινιατούρες της Έλενας Ακανθιάς έχουν υλική υπόσταση. T ις είδα το 2021 στο Βερολίνο στην εγκατάσταση MEDUSA που είχα την τύχη να επισκεφθώ . [1]  Γυναίκες, άντρες, σκεύη μαγειρικής, μικροπράγματα σε διαστάσεις εκατοστών δουλεμένες στην ελάχιστη λεπτομέρεια. Θαύμασα (εγώ με τα αδέξια δάχτυλα που ούτε μια ίσια γραμμή δεν μπορώ να τραβήξω), την δε...

Medusa   Πρώτα η Έλενα μας μίλησε για την αίθουσα. Μας έδειξε πώς σχηματίζει μια μικρή ανωφέρεια και πώς συνδέεται με τα γύρω κτίρια και τον χαρακτήρα τους. Απέξω το εβραϊκό Μουσείο ANOHA   για παιδιά, μας είπε, κι εκείνος ο βραδύπους από τα ανακυκλωμένα υλικά, που μια φορά τη βδομάδα κατεβαίνει απ' την οροφή. Μόνο μια φορά την εβδομάδα. Γαντζωμένος ο βραδύπους μεταξύ οροφής και ορόφων αγκάλιαζε το τελευταίο Α της επιγραφής, φωτισμένος και ορατός μέσα σ’ αυτή τη βραδινή του κάθοδο. Δεν είχα διαβάσει τα κείμενα, δεν είχα υποψιαστεί τα έργα. Μόνο τα ονόματα των εφτά αρχικών σταθμών ήξερα και τον αινιγματικό τίτλο της έκθεσης,   Medusa . Η Μέδουσα, θυμόμουν απ’ το σχολείο, ήταν μια από τις τρεις Γοργόνες, η θνητή, που την αποκεφάλισε ο Περσέας. Τα κρυμμένα, όσα προηγήθηκαν και ακολούθησαν όμως, δεν τα είχα μάθει στο σχολείο. Για την πανέμορφη ιέρεια της Αθηνάς δηλαδή, τη Μέδουσα με τα υπέροχα μαλλιά, που την πόθησε πολύ ο Ποσειδώνας και την έκανε δική του στον ίδιο της το να...