"στο Μπαρκαριό", Ελένη Γούλα
Μπαρκάρω θα πει, ανεβαίνω στη βάρκα ( barca ) ή στο πλοίο , επιβιβάζομαι δηλαδή και ταξιδεύω στη θάλασσα. Μπορεί να βάζω και κάποιον άλλον στη βάρκα για να ταξιδέψει. Άνθρωπο, ζώο ή ακόμη και εμπορεύματα. Εγώ μπαρκάρω, αυτόν τον μπαρκάρανε. Το μέρος όπου μπαρκάρουν μπορεί να ονομαστεί μπαρκαριό. Έτσι όπως λέγεται το μέρος τούτο, που φτάσαμε σήμερα διασχίζοντας τον Μεσσηνιακό κόλπο, περνώντας ανοιχτά από την Φανερωμένη, το Καλαμάκι και το Ακρωτήριο με τους βράχους του τους απόκρημνους. Είναι καλοκαίρι. Δε φυσάει και ήρθαμε βόλτα με το φουσκωτό, πρώτη φορά δια θαλάσσης στον τόπο. Το ερώτημα που γεννιέται , έτσι όπως προσεγγίζουμε το μέρος από θαλάσσης, είναι τι μπαρκάρανε, εδώ στον Ακρίτα με τις μεγάλες αμμουδερές πέτρες που είναι προφυλαγμένο από το Βενέτικο, ανατολικ ά , χωρίς όμως εγκαταστάσεις λιμανιού. Οι πειρατές θα ερχόντουσαν εδώ στην ερημιά, με το ακατοίκητο βουνό από πάνω . Και οι βοσκοί θα κατεβαίνανε την κατηφόρα του βουν...