Οι φωτιές του Χειμώνα

Πρέπει να μη φυσάει αέρας, να έχει στεγνώσει ο τόπος και να διαθέτεις επιδεξιότητα.

Χρειάζεσαι: ένα κουβά με παλιόλαδα, μερικά κομμάτια παλιό τσουβάλι μουλιασμένα στο λάδι ή στο πετρέλαιο, στεγνές εφημερίδες ή άλλα χαρτιά και έναν καλό αναπτήρα κατά προτίμηση φλόγιστρο. Αν δεν διαθέτεις παλιόλαδα μπορείς να χρησιμοποιήσεις πετρέλαιο, κατά προτίμηση ξεθυμασμένο.

Αφού εξοπλιστείς κατάλληλα, πρέπει να βρεις το σωστό σημείο για τη φωτιά σου. Να απέχει δηλαδή αρκετά από τα δέντρα, να είναι κοντά στους σωρούς με τα κλαριά και σε ανοιχτό σχετικά μέρος να μην εμποδίζεται η κυκλοφορία του αέρα. Μετά ξεκινάς τη διαδικασία. Τοποθετείς δυο τρεις καλές κλάρες στο έδαφος - να είναι ίσιες ή δυνατόν, να μην έχουν δηλαδή πολλές ανωμαλίες έτσι που να στρώνονται κατά μία έννοια στο χώμα - απάνω βάζεις το στουπί, από πάνω μια δυο κλάρες που να μην έχουν τιναχτεί τα φύλλα τους και φέρνεις και κοντά σου μερικές ακόμη με φύλλα και φούντες ή δυνατόν. Ύστερα παίρνεις την εφημερίδα και ανάβεις πάνω στο στουπί. Συμπάς με προσοχή για λίγο, στέκεσαι εκεί από πάνω και ελέγχεις από πού φυσάει το ελαφρύ αεράκι και προσαρμόζεις ανάλογα το σύμπημα. Πετάς αμέσως πάνω στη νεαρή φλόγα τις καλές κλάρες, αυτές που έχεις φροντίσει να έχεις δίπλα σου, και ραντίζεις με παλιόλαδο. Λογικά θα φουντώσει η φωτιά. Και μετά θα ρίξεις όλο το σωρό να καεί. Αν δε φουντώσει όμως, περιμένεις κόβοντας κλαράκια ενισχύοντας τη φλόγα, ίσως μετακινήσεις και κάπως τον προσανατολισμό, πιέζεις να ακουμπήσουν τα ψιλούλια εκεί που έχει ανάψει. Η τέχνη σ’ αυτό το σημείο βρίσκεται και χρειάζεται επιμονή. Αν τα παρατήσεις το έχασες το παιχνίδι. Αν σηκώσεις τα χέρια ψηλά, πάει σου έμεινε το χωράφι με τα κλαριά παντού, να σαπίζουν και να μολύνουν το έδαφος.

Δεν είναι εύκολη δουλειά να καις κλαριά το χειμώνα. Την τελευταία φορά πάλευα πέντε ώρες, ήπια δύο λίτρα νερό και καθόλου δεν ένιωσα την ανάγκη να κατουρήσω. Όλο το νερό είχε γίνει φαίνεται ιδρώτας μέσα στο Γενάρη. Άναψα εφτά μεγάλες φωτιές και χρειάστηκε να διαλύσω και να ξαναφτιάξω σε άλλο σημείο τις τρεις πρώτες. Μετά, έπιασε ένα ελαφρύ αεράκι φυσούσε τη φλόγα, άναβε και λαμπάδιαζε ο σωρός.

Ελένη Γούλα 

πρώτη δημοσίευση https://www.facebook.com/photo/?fbid=3974345706175197&set=gm.10162551840984312&idorvanity=23510789311